Βοιωτοί πρόεδροι της Βουλής των Ελλήνων: Φίλων Φίλωνος

Ο Φίλων Φίλωνος είναι ο δεύτερος χρονολογικά Λιβαδείτης που ανέρχεται στο αξίωμα του προέδρου της ελληνικής Βουλής μετά τον Αντώνη Γεωργαντά. Δείτε το πορτραίτο του.

Μετά τον Αντώνιο Γεωργαντά, που εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής το 1849- 1850, η Λιβαδειά, έδωσε και δεύτερο Πρόεδρο, τον Φίλωνα Φίλωνος, γιο αγωνιστή της Επανάστασης του 1821.O Φίλων Φίλωνος, που διατέλεσε Πρόεδρος της Βουλής κατά τα έτη 1861-1862, γεννήθηκε στη Λιβαδειά το 1813.Ήταν γιός του Γιαννάκη Φίλωνος, πρόκριτου της Λιβαδειάς, ο οποίος την 1η Απριλίου 1821 κήρυξε μαζί με τους προεστούς Ιωάννη Λογοθέτη και Λάμπρο Νάκο, την Επανάσταση στην περιοχή, και σχημάτισε τοπική προσωρινή διοικητική αρχή, την λεγόμενη Αρχή των Κονσόλων της Ανατολικής Ελλάδος.

Ο Φίλων Φίλωνος, σπούδασε στην Ιόνιο Ακαδημία της Κέρκυρας, στην Πίζα και στο Παρίσι. Ήταν πλούσιος κτηματίας της Βοιωτίας. Διετέλεσε πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου στη Λιβαδειά, με δήμαρχο τον Αντώνιο Γεωργαντά, ο οποίος αργότερα, το 1849-1850, διετέλεσε και Πρόεδρος Βουλής.

Ο Φίλων Φίλωνος διετέλεσε και δήμαρχος Λεβαδέων, το 1847. Αργότερα εξελέγη κατ’ επανάληψη βουλευτής Βοιωτίας στις περιόδους από το 1853 έως το 1860, κατά τα έτη 1861-1862, 1869-1871 και τέλος κατά τα έτη 1875-1879. Δύο φορές, σε ισάριθμες συνόδους της Βουλής το 1857, εξελέγη αντιπρόεδρος της Βουλής.

Ο Φίλων Φίλωνος εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής στις 4 Οκτωβρίου 1861 και παρέμεινε στο αξίωμα έως το Μάιο του 1862. Στην εκλογή του πήραν μέρος 101 βουλευτές. Ο Φίλωνος έλαβε 91 ψήφους. Βρέθηκαν 10 λευκά ψηφοδέλτια.Αναλαμβάνοντας τα καθήκοντά του, ευχαρίστησε τους βουλευτές για την τιμή της εκλογής του και τόνισε μεταξύ άλλων τα ακόλουθα: «Το κατ’ εμέ κύριοι, θέλω σπουδάσει αντιφιλοτιμούμενος προς την εμπιστοσύνην των εντίμων συναδέλφων μου, να εξασφαλίσω την τάξιν εν τη Βουλή, επαγρυπνών αμερολήπτως εις την πλήρη ελευθερίαν της συζητήσεως και πάσης ευσχήμονος των ιδεών εκφράσεως». Την κυβέρνηση από τις 13 Νοεμβρίου 1857, εξακολουθούσε να έχει ο Δημήτριος Βούλγαρης.

Ο Φίλωνος, διετέλεσε επίσης υπουργός των Εκκλησιαστικών και της Δημόσιας Εκπαίδευσης, αλλά και πρόεδρος της Επιτροπής Ολυμπίων Κληροδοτημάτων. Στις 30 Σεπτεμβρίου 1870, η συμμορία των Καμάρα, Παπουτσή, Ζήκα και Φουσέκη, συνέλαβε μέσα στη Λιβαδειά αιχμάλωτο τον Φίλωνος και τον κομματάρχη του Λεονάρδο Λεοναρδίδη. Τελικά τον απελευθέρωσε στις 8 Οκτωβρίου 1870, αφού καταβλήθηκαν λύτρα ύψους 57.000 δραχμών. Ο Φίλων Φίλωνος, αποσύρθηκε από την πολιτική το 1881.Πέθανε στην Αθήνα το 1895.-

Πηγή: http://www.edrana.blogspot.com/

Βοιωτοί πρόεδροι της Βουλής των Ελλήνων: Αντώνης Γεωργαντάς

Η ζωή και η δράση των προέδρων της ελληνικής Βουλής έχει σημαντικό λιβαδείτικο ενδιαφέρον: πολλοί μεγάλοι πολιτικοί άνδρες από τη Λιβαδειά διετέλεσαν πρόεδροι του ελληνικού Κοινοβουλίου. Ο Αντώνης Γεωργαντάς, ο Φίλων Φίλων, ο Νικόλαος Μπουφίδης, ο Δημήτριος Παπασπύρου έρχονται αμέσως στο μυαλό μου. O Αντώνης Γεωργαντάς, διακεκριμένος αγωνιστής της Παλιγγενεσίας, διετέλεσε δήμαρχος Λεβαδέων, νομάρχης, γερουσιαστής και εκπρόσωπος της επαρχίας Λιβαδειάς στη Βουλή. Το 1849 εξελέγη πρόδρος της Βουλής των Ελλήνων και... Ας δούμε τη συνέχεια από τον Παντελή Αθανασιάδη.

του Παντελή Στ. Αθανασιάδη
Ο Αντώνιος Γεωργαντάς, υπήρξε αγωνιστής της Εθνεγερσίας του 1821, πολιτικός, αλλά και συγγραφέας αναμνήσεων, πολύτιμων για τη μελέτη της ιστορίας της εποχής του.
Καταγόταν από τη Θήβα, αλλά εγκαταστάθηκε στη Λειβαδιά, με την οποία συνδέθηκε ιδιαίτερα. Όταν εξερράγη η Επανάσταση υπηρέτησε υπό τον Αθανάσιο Διάκο και κατόπιν υπό τον Οδυσσέα Ανδρούτσο, του οποίου υπήρξε γραμματικός. Αργότερα συγκρότησε δικό του ένοπλο σώμα και πολέμησε υπό τις διαταγές του Ιωάννη Γκούρα στην πολιορκία της Ακροπόλεως, ενώ υπήρξε μάρτυρας των δολοπλοκιών που οδήγησαν στη δολοφονία του Οδυσσέα Ανδρούτσου. Το 1826 ανέλαβε τα καθήκοντα του γραμματέα του Γεωργίου Καραϊσκάκη και λίγο αργότερα υπηρέτησε υπό τον φιλέλληνα στρατηγό Τσώρτς. Πήρε μέρος στις Εθνικές Συνελεύσεις του 1829 και 1832 ως πληρεξούσιος της Λειβαδιάς.

Κατά την περίοδο του Καποδίστρια ορίστηκε χιλίαρχος και ηγέτης των Δερβενοχωρίων, θέση από την οποία παραιτήθηκε για να εκδηλώσει την αποδοκιμασία του για την έντονη διεκδίκηση της συγκεκριμένης θέσης από πολλούς. Υπηρέτησε ακόμη ως νομάρχης και ως γερουσιαστής. Αναμίχθηκε στην Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843, μετά την οποία εξελέγη στο Κοινοβούλιο πολλές φορές ως εκπρόσωπος της Λειβαδιάς.
Πρόεδρος της Βουλής εξελέγη τον Δεκέμβριο του 1849 και άσκησε τα καθήκοντά του ως τον Ιούλιο του 1850. Η εκλογή του έγινε με 86 παρόντες βουλευτές. Ο Γεωργαντάς πήρε 45 ψήφους, ενώ οι υπόλοιποι 41 έριξαν λευκά ψηφοδέλτια. Απάντησε πολύ λιτά με 26 μόνο λέξεις, ευγνωμονώντας τη Βουλή για την τιμή που του έκανε και υποσχόμενος, ότι θα πράξει το καθήκον του «όσον ένεστι».
Πέθανε στην Αθήνα το 1884.
Ο Αντώνιος Γεωργαντάς συνέγραψε τις αναμνήσεις του από τον επαναστατικό αγώνα του 1821, οι οποίες αποτελούν σημαντική πηγή για την ιστορία της εποχής και εκδόθηκαν για πρώτη φορά από τον Γιάννη Βλαχογιάννη.

Πηγή: www.edrana.blogspot.com